OPEL FRONTERA FANKLUB

Tak więc „TRANSALBANIA 4x4 - 2009” stała się faktem, ba, niestety przeszła już do historii – czas biegnie nieubłaganie i to, co dopiero było znakiem zapytania – już za nami.
Przejechaliśmy całą Albanię od środka do południowych krańców i zygzakami ku północy wzdłuż całego wybrzeża, przedzierając się przez kilka pasm górskich w środkowej części kraju, by znów powrócić nad morze.
Było może nie super off-roadowo, ale za to intensywnie – budziliśmy się o 6:30 i chłonęli szlak do wieczora, tak, że tylko 2 razy udało nam się rozbić obozowiska za dnia.
Najważniejsze, że udało się zrealizować wszystkie zamierzenia i również wszyscy bezstratnie wrócili do swych domów.
Więcej niebawem, gdyż dopiero co powróciłem i czas chwilę odespać i choć baaardzo pobieżnie posortować zdjęcia. Na refleksje przyjdzie pora.
Pozdrawiam tych, którzy ze mną byli, piwo i rakiję pili, a w górach się nie zgubili.

BALKANDRIVER

Balkan, "bój się Boga, wreszcie jesteś..."

He, he, jestem, jestem, ale ciężko do rzeczywistości wrócić.
Relacja pojawi się niebawem na naszej stronie, ale ... po bałkańsku – maniana, maniana.
Tymczasem w telegraficznym skrócie.

Przez bramy niebios wkroczyliśmy w naszą wyprawę


i na początek wznieśliśmy się z naszymi maszynami, jako te kondory, powyżej chmur.


Łagodnym ślizgiem, lub, jak niektórzy z Was wolą – trawersem opadliśmy na sam dół, czyli do poziomu lustra wody Jeziora Preszpańskiego ...


...i od razu zanurzyliśmy się w niesamowity klimat jednego z najstarszych na Bałkanach bazarów, pamiętającego czasy karawan wielbłądów.


Magiczne miejsce, z magicznym hotelikiem, w którym owe karawany popasać stawały. Ponoć w kwestii czerpania wody nic się przez stulecia nie zmieniło, co udowodnił nam sympatyczny mieszkaniec owego przybytku.


Wody popili, pragnienie ugasili, no, jak zwierzęta po prostu, jak zwierzęta.
I w drogę.
A droga off-roadowa bardzo była, choć nie autami, lecz pieszo zaliczyliśmy 8godzinną przeprawę jednym z najpiękniejszych, a niektórzy twierdzą, że najpiękniejszym, kanionem w Europie. Emocje sięgały zenitu, gdy woda sięgała ust, a sprzęty fotofilmowe od tafli wody dzieliły centymetry. Braterska pomoc uratowała te zapisywacze kart od niechybnej zguby w nurcie rzeki.


A wszystko to , by zobaczyć przepiękne, dzikie wodospady w towarzystwie naszej albańskiej przyjaciółki-przewodnika:


i co najważniejsze – nie zobaczyć przez parę godzin w tych wspaniałych miejscach żywego ducha!!

Po męczącym powrocie czekały gorące źródła u wejścia do kanionu i po kilkunastu minutach kąpieli spod ziemi, a raczej spod wody , objawiła się butelka rakii, dzięki której po następnych kilku minutach byliśmy zaprzyjaźnieni ze wszystkimi kąpielowiczami!


Kąpiel kąpielą, ale nam trzeba dalej – wyżej.
Poprzez góry, roponośne pola, przełęcze pomykaliśmy z zawrotnymi prędkościami 7-15km / h



by z reguły już po zmroku rozbijać obozowiska. Niekiedy było jednak widno i można było taki fakt udokumentować.


Pobudka 6:30 i dalej w drogę, czasem taką,


a czasem taką.


Tu nasi szanowni Klubowicze wśród gór:


Jednak największy szacun dla załogi Rav`ki, która przeszła wszystko bezstratnie i cierpliwie,


choć po cichu powiem, że nagiąłem trasę w stosunku do pierwotnej, by wrócili o własnych siłach.
Ale zawsze twierdziłem, że jest bezpiecznie!


i pokonamy górskie trakty-


Wreszcie spoza gór i rzek zjechalim na brzeg! A tam , na lagunie pobyczyliśmy się 2 dni, zbierając muszelki i jarając się na mahoń.



Dalej w drogę, bo nudno się robi – przed nami Tirana, Kruja, Szkodra.



No i tu koronny przykład i powód nostalgii mej i żalu.
Żalu za tym, co mogłem zobaczyć 5-4 lata temu , a co odeszło , niestety bezpowrotnie.
Wdzierająca się nieuchronnie plastikowa cywilizacja, w ogóle cywilizacja, do ostatniego ,normalnego , nie złunjifikowanego kraju.
Oto zdjęcie z zeszłego roku – pomnik 5ciu bohaterów Vigu-symbol miasta Szkodry i obecne.


Pomnik „poległ” dnia 31.stycznia b.r. z powodu „dekomunizacji” kraju, gdyż w życiorysie rzeźbiarza odnaleziono niepoprawne dziś wątki.
Skąd my to znamy?

Na osłodę jeszcze koncert jednej z gwiazdek kosovskiej estrady:


ładnie mi tu pozującej, z którego wyszliśmy (już tylko w 5 osób) dość potężnie ogłuszeni i ...
WIELKI FINAŁ w postaci trzęsienia ziemi w Ulcinju!
Tak, tak, potrzepało nami, a Pajero jednej z załóg, wypakowane na dachu i gotowe do odjazdu pokołysało się konkretnie.
Wrażenie niesamowite, ale za powtórką jakoś nie tęsknię.

I powrót, jeszcze tylko uwielbiane przeze mnie Sarajevo, jeszcze piramidy (czy rzeczywiście?) w Bośni, które zrobiły nam psikusa i zapadły w chmury (choć nocowaliśmy prawie pod szczytem tej zwanej "Piramidą Sunca"), w końcu nudna, jak flaki z olejem i snującymi się po niej tubylcami, droga przez Węgry i już prawie w domu.

No cóż , do zobaczenia Albanio, do przyszłego roku!



Jeszcze tam wjadę, zanim nie pochłonie tych pięknych rejonów i wspaniałych ludzi wszechobecna cywilizacyjna zagłada.
Wjadę, bo założyłem sobie Plan Pięcioletni – 5 lat –>25pobytów. Byłem w Albanii 23 razy, jak się doliczyłem, pozostały jeszcze dwa.

Tymczasem to by było na tyle, jak zwykł mawiać J.T. Stanisławski, więcej będzie, obiecuję.

BALKANDRIVER

Oglądając te zdjęcia aż się uśmiech na usta ciśnie i żal serce ściska że Nas tam nie było. Może kiedyś?

madziam napisał(a): (...) ...Nas tam nie było. Może kiedyś?

Potwierdzam..., jak się wszystko uda to, następnym razem...

FROTERKA napisał(a):Andrzej obiecał założyć nowy temat ale pewnie jeszcze odsypia drogę więc piszę tu.
Mimo poważnych obaw co do wytrzymałości naszego samochodu zdecydowaliśmy się w tym roku na wyjazd do Albanii. I nie żałujemy. Auto dało radę a widoki bezcenne. Z jednej strony swojskie klimaty a z drugiej pełna egzotyka, i nie mam na myśli tylko palm. Zrobiliśmy w sumie 4094 km. W drodze powrotnej przez Czarnogórę już snuliśmy plany kolejnych wojaży. Ale to raczej nie w przyszłym roku, bo nas wymiana okien czeka.
Link do kilku zdjątek :
http://www.voila.pl/275/c6f0o

Dodam jeszcze to:
jeśli ktoś się waha, że nie da rady finansowo to powiem tyle: nas te dwa tygodnie kosztowały 2500 zł za trzy osoby (dwoje dorosłych + jedenastolatka). Była z nami koleżanka, która dołozyła się 4 stówki do paliwa. Tak więc wyszło niecałe 3000 zł.

Widzisz, Gosiu, przygotowywałem Was na drugie tyle i spokojnie można 2 razy tyle wydać, ale obiecałem wszystkim maksimum trasy w sposób niskobudżetowy.
A swoją drogą, w hotelach mam swoje ceny, niezmienne od 3 lat, odbiegające od cen, które płacą indywidualni turyści.
No i te noce na dziko, z poświatą księżyca wschodzącego dopiero po 2 w nocy i parkującym codziennie (z raczej conocnie) gdzie indziej Wielkim Wozem!
Przy okazji - pozdro od Igeny.
Mnie koszty trochę większe wyszły, bo dłużej (3 tyg.) byliśmy, ale też spoko.

BALKANDRIVER